część III: Brunei, Malediwy

  W Australii, która stała się dla mnie tym razem tylko punktem etapowym trzeba było znaleźć jakiś tani i ciekawy sposób na przedostanie się do Azji...  Po drodze leży tam ciekawy kraik, którego dotychczas nie udało mi się odwiedzić: sułtanat Brunei. Okazało się przy okazji, że linie Royal Brunei oferują tanie bilety na przelot OW (one way - w jedną stronę) na przeloty z Brisbane do Singapuru ze stopoverem w Bandar Seri Begawan...              Popatrzcie jak to wyglądało na mapce całej podróży:

Brunei jest członkiem Wspólnoty Brytyjskiej, ale jednocześnie dziedziczną monarchią rządzoną przez Hadżi Hassanala Bolkiaha - jednego z dwóch ostatnich sułtanów panujących na świecie! Sułtan ma gest: zbudował dla swoich poddanych w Jerudong, 22 kilometry od miasta park rozrywki z licznymi karuzelami, kolejkami i huśtawkami. I może nie było by w tym nic niezwykłego gdyby nie to, że wstęp do parku i korzystanie ze wszystkich atrakcji jest bezpłatne. Od czasu do czasu odbywają się tu nawet koncerty światowych gwiazd (byli już Whitney Houston i Michael Jackson) na które wstęp jest również wolny. Portrety Hasanalla Bolkiaha i jego dwóch żon można spotkać tu nie tylko we wszystkich państwowych instytucjach, ale i w prywatnych mieszkaniach i bazarowych sklepikach. Piszą, że naród kocha swojego władcę. Sułtan patrzy na mnie z wszystkich banknotów, którymi płacę i ze znaczków pocztowych, które naklejam na pocztówki...

Wieczorem nie ma problemu ze znalezieniem na mieście czegoś do jedzenia. Właśnie o tej porze niewielki parking zlokalizowany z tyłu za chińską świątynią zamienia się w jedną wielką garkuchnię pod gołym niebem. Lampy zasilane z pyrkającego generatora oświetlają ustawione rzędem stoły. A obok nich paleniska, gdzie przyrządza się ryż, smażone ryby, malajski satay, indonezyjski nasi goreng i tuzin innych, pachnących wschodnimi przyprawami potraw. Na pewno trzeba to zaliczyć do turystycznych atrakcji... Poza tym  są oczywiście w Brunei ciekawe muzea. Do narodowego i malajskiego - zlokalizowanych kilka kilometrów od centrum można dopłynąć wodną taksówką lub dojechać minibusem.

Meczet  Sułtana - Ojca - tym razem w blasku dnia

Ale dla poszukiwaczy rzeczy niezwykłych znacznie ważniejsza od muzeum jest kolekcja sułtańskich regaliów. Będąc w Brunei można darować sobie wiele innych rzeczy, ale tą kolekcję naprawdę trzeba zobaczyć! Zgromadzono ją w specjalnie zbudowanym klimatyzowanym budynku za parlamentem. Wielkie szklane drzwi rozsuwają się automatycznie, ale zanim wejdzie się do środka – na marmury i dywany trzeba jak przed świątynią zostawić na zewnątrz obuwie. Centralne sale wypełniają dwa wielkie rydwany, do których zaprzęga się po kilkudziesięciu paradnie ubranych kulisów. Rydwanów używa sułtan z okazji wielkich uroczystości. Są setki kapiących od złoceń mundurów i tradycyjna broń, której starczyło by na uzbrojenie sporego regimentu. Sa wreszcie w bocznych salach osobiste klejnoty władcy, jego odznaczenia i niezliczone prezenty, które otrzymał od głów innych państw.

Ja tymczasem mieszkałem w Brunei w schronisku młodzieżowym Pusat Belija (na zdjęciu obok) wygodnie zlokalizowanym na terenie centrum młodzieżowego w sercu miasta. Dojeżdża się tu z lotniska fioletowym minibusem za 1 miejscowego dolara. Nocleg kosztuje 10 takich dolarów...

MALEDIWY

1190 koralowych wysepek takich jak ta, mniejszych i większych rozrzuconych w morzu na długość 820 i szerokość 130 kilometrów tworzy ten uroczy archipelag i zarazem państewko - republikę zamieszkaną przez ćwierć miliona obywateli. Wszyscy turyści lądują tu na jedynym międzynarodowym lotnisku w stolicy kraju - Male.

Do tej kategorii zaliczyć można na przykład Noofaru Lodge na wschodnim krańcu wyspy, gdzie za łóżko w dwuosobowym pokoju z wiatrakiem zapłacicie 200 Rf. Ja z konieczności zatrzymałem się w Male w Maagiri Lodge - bardzo porządnym pensjonacie u krańca nadmorskiej promenady Marine Drive. Za klimatyzowany pokój z łazienką i śniadaniem biorą tu 45 USD, ale że było po sezonie (który trwa tu od listopada do kwietnia) dostałem dodatkowo 5 dolarów zniżki.

W północnej części wyspy znajduje się porcik handlowy do którego na pokładach niewielkich handlowych stateczków przybywa (głównie z Indii i Sri Lanki) żywność i wszelkie inne dobra. Sprzedawane są one tuż obok na niewielkim, ale malowniczym bazarze, którego wydzieloną część okupują sprzedawcy rupieci. Jest to jedno z najbardziej malowniczych miejsc na wyspie i na pewno warto tu przyjść po to by podpatrzyć ludzi i zrobić kilka zdjęć pokazujących zwykłe ("pozaresortowe") życie Malediwów...

We wschodniej części wyspy jest niezbyt czysta publiczna plaża bez palm, gdzie miejscowi chłopcy próbują surfować na długiej fali. Podobną plażę znaleźć można na niezbyt odległej, zamieszkanej wyspie Vilingili do której kilka razy dziennie pływają łodzie z Male (za przejazd płaci się tanio 3 Rf  w jedną stronę)

Male ma swój styl. Koloryt tego niewielkiego miasteczka ukrywa się w jego wąskich zaułkach. To tam znaleźć można małe meczeciki. To tam ludzie przesiadują na progach swoich domów obserwując uliczne życie. Mężczyźni paradują w spódniczkach dhoti (w tutejszym wilgotnym upale są bardzo praktyczne) i muzułmańskich białych czapeczkach. Starsze kobiety noszą tradycyjne długie muzułmańskie szaty i okrywają głowy dzierganymi chustami. Dzieci ubierają się tak jak ich rówieśnicy na całym świecie.       Gdzieś o 4.30 codziennie rozlega się nad stolicą Malediwów pierwsze nawoływanie mułły. Pewnego dnia po tym sygnale trzeba było zarzucić plecak na grzbiet i pomaszerować do oczekującej na nabrzeżu dhoni, którą popłynąłem na lotnisko. Tam  zapłaciłem 10 USD taksy wylotowej (nie zapomnijcie zarezerwować sobie tej kwoty), nadałem bagaż...  W godzinę później rozrzucone w oceanie szmaragdowe wyspy pozostały za nami... Okruchy raju...                        Wojciech Dąbrowski

Mapa - Mapa - Mapa - Mapa

Kliknij tu, aby obejrzeć mapę pokazującą rozmieszczenie atoli w archipelagu Malediwów (rozmiar pliku:  41 KB)