Tekst i zdjęcia:  Wojciech Dąbrowski  © - text & photos

       (ciąg dalszy)

 Wielkie ośrodki miejskie Kamerunu: stolica tego kraju Yaounde i centrum ekonomiczne jakim jest Douala znajdują się w południowej części kraju. Powiem szczerze: nie lubię wielkich miast - szczególnie tych w Trzecim Świecie - najczęściej przeludnionych, niebezpiecznych, pełnych kurzu i spalin... Ale one też składają się na obraz kraju, który bez wizyty w stolicy nie byłby przecież pełny. Ruszyłem zatem - najpierw do Yaounde.

Pociąg rozpoczynający swój bieg w N'Gaoundere w centralnej części Kamerunu według rozkładu powinien przemierzyć trasę do stolicy w ciągu 12 godzin. W rzeczywistości podróż trwa czasem nawet dwa razy tyle. Nam udało się do celu po 16 godzinach, co nie było wcale złym wynikiem. W kuszetce podróżuje się wygodnie - dają nawet czystą pościel. Tyle, że podczas jazdy wagonem tak rzuca, a jego części tak niemiłosiernie skrzypią, że o normalnym śnie raczej nie ma mowy. W składzie jest wagon restauracyjny i czarne dziewczyny zaraz po starcie zbierają zamówienia na napoje i posiłki - za 2500 CFA można dostać danie z mięsem lub rybą...

Ostatni odcinek trasy prowadzi przez dzielnice slumsów, które obrastają stolicę. Ze zgorszeniem patrzę jak bogaci Kameruńczycy z pociągu zabawiają się rzucając puste butelki po wodzie mineralnej stojącym przy torze dzieciakom. Dzieci biegną wzdłuż toru i biją się o nie - najwyraźniej taka butelka ma dla nich wymierną wartość... Afryka...  

Na małą stacyjkę w Yaounde wjeżdżamy około 10.30. Przy wyjściu z peronu odbierają nam wykorzystane bilety, a za bramą rzuca się na nas tłum taksówkarzy.  -Do hotelu "Ideal" - 2500!  Spokojnie, zostaw ten plecak, sprawdzę, za ile pojedzie twój kolega!... Cena od razu spada... W końcu jedziemy za 1500... Hotel "Ideal" leży przy dużym rondzie Nlongkak - jakieś 2 km na północ od centrum. Pamięta kolonialne czasy. Za pokój z łazienką i podwójnym łóżkiem biorą 8000 CFA. Wiatraka nie ma, ale są za to małe balkoniki...  Od razu widzę, ze trzeba przeprosić się z moskitierą...

Ale nie było źle: za rogiem miałem internet cafe, skąd płacąc 500 CFA za godzinę mogłem wysłać pocztę...

Był akurat Wielki Piątek i we wnętrzu trwało nabożeństwo. Nie było tłumu... Moją uwagę zwróciła ciekawa kompozycja nad głównym ołtarzem...

Ulica w prawo biegnie od katedry do Marche Central czyli na bazar, którego centralnym punktem jest okrągła budowla przypominająca rzymską arenę.  Obrośnięta jest dookoła setkami kramów. Nie jest to przyjemne miejsce, biały turysta jest tu zaczepiany bez przerwy i to nie tylko przez dzieci. Odradzam... Ciekawsze, barwniejsze i bezpieczniejsze bazary znajdziecie na kameruńskiej wsi i w małych miasteczkach...

Reprezentacyjna Aleja 20 Maja biegnie w kierunku okazałego Hotelu Hilton i dzielnicy rządowej. Tu odbywają się manifestacje. Z prawej strony stoi trybuna prezydencka pilnowana przez policjantów w cywilu. To zdjęcie przypłaciłem łapówką.  Gdy nieświadom rzeczy po zrobieniu zdjęcia podszedłem bliżej zażądali paszportu... Krzyczeli, straszyli.  I nie chodziło wcale o to abym skasował cyfrowe zdjęcie (co zaproponowałem). Chodziło oczywiście o pieniądze... Wg międzynarodowych organizacji zajmujących się walką z korupcją Kamerun jest jednym najbardziej skorumpowanych krajów Afryki... Sam miałem okazje się  przekonać.  Nie powtórzcie mojego błędu - z daleka od tej trybuny! 

Już następnego dnia pojechałem do Douali - tym razem szczelnie wypełnionym minibusem za jedne 2000 CFA + 500 za plecak. Między dwoma największymi miastami kraju kursuje ich wiele. Jest konkurencja, a na terminalu w Yaounde grasują bandy naganiaczy, które wydzierają sobie bagaż turysty ciągnąc go do upatrzonego wozu. Uważajcie!  Dobra, asfaltowa szosa wytyczona przez dżunglę umożliwia dotarcie do celu w ciągu 3 godzin.

Tak wyglądają smutne przedmieścia Douali >>>>  

W najstarszej, kolonialnej części miasta znaleźć można nieliczne przykłady architektury z pierwszej połowy XX wieku - takie budynki można tu uznać za zbytki - w tym mieści się jakaś agencja turystyczna... W pobliżu - przy rue Joss są siedziby kilku banków, a w jednym z nich - działający bankomat, z którego można pobrać gotówkę...

I tu pora napisać, że najlepszym, najbezpieczniejszym locum dla trampów w Douali jest misja katolicka w dzielnicy Akwa przy rue Franceville (tel. 342 2797). Miejscowi lepiej znają ulicę Joffre na początku której stoi budynek misji. Nocleg w pokoju z łazienką i klimatyzacją (innych tu nie ma) kosztuje 8000 CFA (single) lub 6000 (w twin lub triple). Rzeczą niezwykłą jest tu spory basen z czystą wodą zbudowany na dziedzińcu misji, którego zalety docenicie, gdy klejąc się w wilgotnym upale wrócicie  z miasta. Gdyby nie było miejsca w misji to podobno podobne warunki (ale za wyższą cenę) oferuje "Foyer du Marin" (Seamanns Mission) w tej samej dzielnicy przy rue Gallieni. 

Na wschód od Kamerunu leży kraj, o którym jeśli się coś słyszy, to są to raczej smutne wieści. To Republika Środkowoafrykańska - dawna kolonia francuska, następnie cesarstwo Bokassy. Już kiedyś próbowałem tam wjechać - nie wyszło... Tym razem byłem w lepszej sytuacji: agencje pisały o względnej normalizacji w tym kraju, byłem w Douali, która jest lotniczym gateway'em do RŚA, w planie mojej podróży miałem kilka dni w zapasie, a ambasada RŚA w Yaounde o dziwo na poczekaniu  wydała mi wizę. Więc choć tego dziwnego kraju nie było w programie Transafricany postanowiłem spróbować...

  >>>>>Przejście do kolejnej części relacji  z Rep. Środkowoafrykańskiej